Nasza historia

Historia

W latach 80 XIX wieku wieś Puławy zamieszkana była głównie przez Łemków, obok których mieszkali Polacy i Żydzi. W wyniku akcji „Wisła” (która rozpoczęła się w 1947 roku) wieś całkowicie opustoszała.

Obecnie Puławy, zaludnione są przez repatriantów polskich z Zaolzia. Pierwszy osadnik pojawił się późną jesienią 1968 r. (był nim śp. Władysław Folwarczny wraz z żoną Anną oraz czwórką dzieci). Kolejno do Puław przybył z Czechosłowacji Władysława Brózda z żoną Anną i dwójką dzieci. Miało to miejsce w lipcu 1969 r. Z tą datą wiąże się oficjalne rozpoczęcie osadnictwa na terenie wsi Puławy. Z czasem przyprowadzały się kolejne rodziny.

Obraz Puław z tego okresu znacznie różnił się od obrazu z dnia dzisiejszego. Trzeba zrozumieć, że przez okres dwudziestu lat wieś była nieomal bezludna, grunty rolne zarosły krzakami. Osadnicy (18 rodzin, ok. 80 osób) rozpoczęli życie w bardzo prymitywnych, niebywale trudnych warunkach, by doprowadzić do wizerunku nowoczesnej, zagospodarowanej i sympatycznej miejscowości. Trudne warunki polegały na braku dróg, prądu i telefonów. Mieszkańcy musieli zorganizować sklep, punkt skupu mleka, punkt pielęgniarski, zatroszczyć się o inne niezbędne kwestie. Edukacja młodzieży szkolnej była utrudniona (dzieci musiały przez 6 dni w tygodniu przebywać w internacie). Osadnicy obrali następującą kolejność w urządzaniu własnych gospodarstw rolnych: Najpierw, równocześnie z zagospodarowaniem gruntów podejmowano budowę budynków inwentarskich, które dawały możliwość jak najwcześniejszego uzyskiwania własnych dochodów z produkcji rolniczej. Kolejny etap przewidywał budowę mieszkań. Znana była powszechna praktyka polegająca na tym, że większość prac budowlanych prowadzona była przy pomocy organizowanych „brygad”, które polegały na wzajemnej pomocy sąsiedzkiej („ja dziś tobie, ty jutro mnie”). » Czytaj dalej…